عدم تحمل لاکتوز چیست؟
در بعضی افراد ممکن است وقتی که فرآورده های لبنی محتوی مقداری مواد لاکتوزدار مانند شیر مصرف نمایند، به هم خوردگی معده و روده آنها توسعه یابد که عدم تحمل لاکتوز نام دارد. چنین افرادی فاقد آنزیم لاکتوز هستند و از این نظر نمی توانند در مسیر هضم، لاکتوز را هضم نمایند. بیشترین علایم عدم تحمل لاکتوز عبارتند از : گاز، نفخ، درد ناحیه شکم و اسهال. اگرچه به همراه آنها ممکن است سردرد و خستگی نیز رخ دهد. در صورتی که مسائلی مانند گاز و اسهال را پس از مصرف شیر تجربه نمودید، از مصرف تمامی فرآورده های لبنی به مدت دو هفته امتناع ورزید و سپس نتایج را ارزیابی کنید. در صورتی که علایم از بین رفت و مجددا در مصرف بعدی که غذای لبنی مصرف نمودید رخ داد، ممکن است نیاز باشد که مقدار لاکتوز رژیم غذایی را کاهش دهید. متأسفانه، معمولا از این راه مصرف فرآورده های لبنی را کاهش داده اید و از این طریق، نه تنها منابع غذایی لاکتوز را در نظر گرفته اید، بلکه منابع شما شامل کلسیم نیز می شود. به این ترتیب، برای دستیابی به مصرف مقدار کلسیم، عدم تحمل لاکتوز خود می تواند در چندین مرحله به کار گرفته شود. در بعضی حالات شیر را می توان به مقدار کم، مثلا نصف فنجان مصرف نمود، و سپس بدون هیچ گونه اثر مخالفی بر روده ها، می توانید به تدریج مقدار آن را بیفزایید.
منابع کلسیم
منابع کلسیم بسیار متنوع هستند. مصرف مقدار کم شیر در طی روز دارای اهمیت زیادی در آماده کردن کلسیم بدن است. شیرهایی که دارای لاکتوز کمتری هستند، موجودند. فرآورده های آنزیمی، مانند لاکت به جلو گیری از سوء هاضمه کمک می کنند. سایر فرآورده های لبنی که تخمیر کننده هستند، مانند ماست ممکن است قابل تحمل باشند و منابع کلسیم خوبی را آماده نمایند. پنیر نیز می تواند منبع خوبی از کلسیم باشد؛ اگر چه مقدار چربی آن زیاد است. سبزیهای برگ دار سبز تیره، توفو، ساردین و سالمون منابع غیر لبنی دارای کلسیم هستند، بعلاوه مکملهای کلسیم می توانند بسیار مفید واقع شوند.
