روغن زنجبیل
روغن زنجبیل ( (Zingiber officinalis) با روش تقطیر از ریشه آن تهیه میشود و یک روغن زرد کمرنگ کمی متمایل به سبز است که با گذشت زمان رنگ آن تیره میشود.
بسیاری از افرادی که برای اولین بار بوی روغن زنجبیل را استشمام میکنند، شگفت زده میشوند زیرا به بوی زنجبیل خشک یا نگهداری شده که در کیکها و ... با آن آشنا هستند، شباهتی ندارد. در حقیقت بوی روغن زنجبیل تقریبا مختص ریشه سبز یا تازه زنجبیل است.
اجزاء اصلی متشکله روغن زنجبیل عبارتند از: جین جرین، جین جنول، جینجرون و زین جیبرین.
خواص روغن زنجبیل
خواص روغن زنجبیل که در طب سنتی به آنها اشاره شده است، عبارتند از:
- در طب سنتی چین زنجبیل در هر نوع بیماری که بدن قادر نبوده به طور مؤثر از عهده رطوبت با منشاء داخل یا خارج بدن برآید، به کار رفته است.
- اسهال و زکام و روماتیسم و بسیاری از بیماریهای فصل زمستان که به وسیله رطوبت خارجی تشدید میشوند نمونه هایی از ناتوانی در مقابله با رطوبت با منشاء داخلی هستند و خواص آتشین (fiery) زنجبیل برای مقابله با این حالات به کار رفته است.
- با استفاده از روغن فرار رقیق زنجبیل در ماساژ یا کمپرس میتوان درد روماتیسمی را بهبود بخشید. روغن زنجبیل یک عامل قرمز کننده (rubefacient) است و در غلظتهای زیاد پوست را تحریک میکند.
- موثرترین شکل استفاده از زنجبیل برای سرماخوردگی، آنفلوانزا، اسهال و کرامپهای شکمی با منشاء گاه گوارش یا درد قاعدگی؛ دم کرده (یا چای) تهیه شده از ریشه تازه میباشد. بدین منظور برای هر ان آب در حدود ۶ عدد برش نازک از ریشه زنجبیل با ضخامت متوسط را به کار برید. این نوشیدنی ای با مقدار کمی عسل بسیار دلپذیر خواهد شد. در طب سنتی چین از این نوشیدنی برای ای از بیماریهای فصل زمستان استفاده میشود. این نوشیدنی تهوع را از بین میبرد و میتوان آنرا در موارد بیماری مسافرت (travel sickness) یا بیماری صبحگاهی (morning sickness) دوران حاملگی به کار برد و بر اساس نتایج تحقیقات جدید اثر ضد تهوع زنجبیل معادل ویتامین B6 میباشد.
- میتوان از دم کرده بدون عسل زنجبیل بعنوان یک غرغره برای گلودرد استفاده نمود.
- روغن زنجبیل به نسبت کم بخوبی با بسیاری از روغن ها بویژه پرتقال و روغن سایر مرکبات مخلوط میشود. برای آرتریت، روماتیسم، دردهای عضلانی و خستگی میتوان یک قطره از روغن زنجبیل را به مخلوط ماساژ افزود.
