ترش کردن معده
بیماری ترش کردن معده یا ریفلاکس بر اساس عواملی مانند انباشتگی گاز (نفخ) در معده، سستی دریچه پایینی مری، طولانی شدن زمان تخلیه از معده به روده اتفاق می افتد. هرکدام از این سه عامل می‌توانند عامل اصلی یا فرعی این بیماری باشند.
علایم ریفلاکس معده عبارت است از آروغ زدن، احساس پر بودن شکم ، سوزش سر معده، بازگشت اسید از معده به مری و درد معده است.
اگر فرآیند بالینی ریفلاکس یا ترش کردن معده بدرستی فهمیده شود و پروتکل درمانی (خوراک، دارو، رفتار) با توجه به جزئیات این سازوکار انتخاب گردد و بیمار هم آموزش کافی ببیند، ریفلاکس درمان‌شدنی است و نیازی نیست که بیمار سالهای دراز داروی شیمیایی یا گیاهی مصرف کند. در ادامه درمان ترش كردن معده در طب سنتي را شرح خواهیم داد.
درمان گياهي ترش كردن معده
بعضی از گیاهانی که در درمان گیاهی ترش کردن معده در طب سنتی بکار می روند عبارتند از:
- رازیانه ضد ترش کردن معده و ضد التهاب بوده و برای دردهای شکم مناسب می باشد. از جوشانده یا تنتور آن می توان بعد از صرف شام استفاده نمود.
- بادرنجبویه ضد نفخ و آرامبخش می باشد و برای معده های عصبی مناسب است. از جوشانده یا تنتور آن استفاده نمایید. یکی از راه‌های کاهش ریفلاکس، بهبود تونوسیته دریچه تحتانی مری است.
- رب انار گس و کمی ترش (نه خیلی ترش) برای این مقصود سودمند است. پرده‌ها و پیه انار هم قابض قوی دهانه معده هستند.
اگر به چای، مواد معطر افزوده نشده باشد، دیردم، دبش،گس و قدری تلخ از کاردرآید، دهانه معده را محکم می کند و از طریق افزایش تونوسیته عضلات صاف اسفنکتر تحتانی مری، جلوی ریفلاکس را می گیرد. اما اگر چای مصرفی از همین چایهای معطر و زود دم متداول باشد و دبش و گس و تلخ از کار درنیاید نوشیدن آن حتی می تواند موجب شل شدن دهانه معده و بروز ریفلاکس شود. مدت دم کشیدن چای نیز در اعمال دارویی آن موثر است.
دمنوشی برای جلوگیری از ترش کردن معده
اگر بخواهیم درباره دمنوشی برای جلوگیری از ترش کردن معده صحبت کنیم باید بگوییم که نوشیدن یک استکان دمنوش ترکیبی به و گل محمدی، همراه با قدری زنجبیل و عسل، حدود ۳۰ دقیقه پس از غذا برای کاهش ریفلاکس مفید است. این ترکیب باید خوب دم بکشد تا مزه آن کمی گس و دبش درآید، یک‌قاشق چای‌خوری عسل و سر قاشق چای‌خوری زنجبیل برای یک استکان از این دمنوش کافی است.
نوشیدن این ترکیب در ریفلاکس تلخ ممنوع است.
